Od lat 80. szereg budynków na całym świecie zostało narażonych na eksplozje gazu, uderzenia ciężarówek i samolotów, a także bomby samochodowe. W wielu przypadkach uderzenie lub eksplozja powodowały zniszczenie jednego lub kilku kluczowych elementów konstrukcyjnych na obwodzie budynku. Obciążenia przenoszone przez zniszczony element nie mogły być rozłożone na pozostałe, wskutek czego część konstrukcji, a czasem nawet cała, ulegały zawaleniu. Zjawisko to, powstające w wyniku lokalnego zniszczenia, które nie jest ograniczone do obszaru, w którym powstało, i rozprzestrzeniające się w konstrukcji w kierunku poziomym lub pionowym, nazywane jest postępującym zawaleniem. Zjawisko postępującego zawalenia jest przedmiotem licznych badań dotyczących budynków wykonywanych w technologii monolitycznej, istnieje też szereg publikacji na ten temat. Dużo mniej informacji dotyczących projektowania jest dostępnych dla prefabrykowanych konstrukcji betonowych i skupiają się one przede wszystkim na konstrukcjach ścian nośnych. Brak jest natomiast ogólnych praktycznych wytycznych dotyczących projektowania prefabrykowanych konstrukcji, w szczególności konstrukcji szkieletowych. Komisja fib ds. prefabrykacji niedawno opublikowała biuletyn nr 63, będący podręcznikiem dobrych praktyk pod tytułem „Structural Integrity of Precast Concrete Structures under Accidental Actions” („Wytrzymałość prefabrykowanych konstrukcji betonowych pod wpływem obciążeń wyjątkowych”). W niniejszym artykule, będącym pierwszym z dwóch artykułów poświęconych tej tematyce, zostanie przedstawiona aktualna wiedza oraz wytyczne dotyczące projektowania prefabrykowanych konstrukcji odpornych na postępujące zawalenie. W kolejnym wydaniu ZBI, 04/2014, zostanie opublikowany obszerny artykuł na temat zapobiegania postępującemu zawaleniu w USA, zawierający opis kodeksów i norm amerykańskich, jak również omówienie ich wpływu na sposób projektowania prefabrykowanych konstrukcji betonowych.
Subscribe to magazine