Zużycie betonu w wyniku chemicznej agresji stanowi wciąż krytyczny aspekt trwałości elementów infrastruktury. Wnikanie chlorków przyspiesza korozję zbrojenia, wnikanie siarki wywołuje reakcje rozszerzania, prowadzące do pęknięć i odprysków, a kwaśnie otoczenie powoduje rozkład sieci cementowej. Mechanizmy te zagrażają integralności konstrukcji, skracają żywotność oraz powodują wzrost kosztów utrzymania, przede wszystkich w takich środowiskach jak urządzenia portowe, budowle przemysłowe oraz instalacje uzdatniania wody i ścieków. Z myślą o ograniczeniu tych oddziaływań opracowano liczne techniki, m.in. obróbkę mającą na celu ograniczenie przepuszczalności, środki ochrony przeciwkorozyjnej oraz membrany. Wśród nich - ze względu na potencjał poprawy odporności chemicznej betonu - szczególne zainteresowanie wzbudziła technika krystaliczna stanowiąca własność firmy Xypex. W ramach opisanego poniżej badania oceniono skuteczność tej techniki na drodze analizy uzyskanych niezależnie wyników laboratoryjnych, standaryzowanych raportów z badań oraz długofalowych prób w terenie. Główny nacisk położono przy tym na zmniejszenie prze- puszczalności, odporność na wnikanie jonów oraz przedłużenie żywotności.