W obliczu prognozowanej globalnej produkcji cementu na poziomie ok. 6 mld ton w 2050 r. pojawia się kluczowe pytanie, a mianowicie w jakim stopniu klinkier może zostać zastąpiony innymi materiałami. Obecny udział cementu portlandzkiego w rynku cementu wynosi około 24% i do 2050 r. ma zostać obniżony do około 10%. Należy przy tym uwzględnić, że potencjalnie reaktywne materiały kompozytowe, takie jak popiół lotny ze spalania węgla kamiennego oraz żużel wielkopiecowy, są dostępne w ograniczonym zakresie. Na całym świecie powstaje rocznie około 700 mln ton popiołu lotnego oraz około 300 mln ton żużla wielkopiecowego. Oba strumienie materiałowe podlegają jednak znacznym wahaniom koniunkturalnym i sezonowym. Ponadto już dziś można przewidzieć, że ich dostępność w przyszłości ulegnie drastycznemu zmniejszeniu. W przypadku żużla wielkopiecowego wynika to z przechodzenia przemysłu stalowego na bezpośrednią redukcję wodorem oraz ze wzrostu recyklingu. Popiół lotny ze spalania węgla kamiennego z powodu odejścia od węgla oraz dzięki wzrostowi efektywności oczyszczania spalin długoterminowo nie będzie dostępny ani w wystarczającej ilości, ani w formie nadającej się do wykorzystania [1].