Urabialność to najważniejszy parametr kontroli jakości w budownictwie betonowym. Utrzymanie urabialności odgrywa kluczową rolę w zachowaniu wymaganej konsystencji mieszanki. Mieszanka betonowa traci urabialność w wyniku dwóch podstawowych mechanizmów: (a) utraty plastyczności, wynikającej ze zmniejszenia ilości wody w mieszance wskutek parowania i wczesnej hydratacji cementu – jest to stopniowa utrata urabialności, którą można częściowo przywrócić, oraz (b) zmiany struktury tiksotropowej, związanej z tymczasową utratą urabialności, którą można całkowicie przywrócić. Prędkość tracenia urabialności zależy od wielu czynników, np. rozmieszczenia wielkości ziaren i ich gęstości upakowania, składu chemicznego cementu, warunków otoczenia, czasu, itp. Utrzymanie wymaganej urabialności samozagęszczalnej mieszanki betonowej ma dużo większe znaczenie niż w przypadku betonu zwykłego zagęszczanego poprzez wibrowanie, gdyż jakość gotowych konstrukcji z betonu samozagęszczalnego zależy niemalże wyłącznie od właściwości reologicznych samozagęszczalnej mieszanki betonowej. Brak należytej dbałości w tym zakresie może prowadzić do wad powierzchni betonu oraz pogorszenia jego jakości i trwałości.
Subscribe to magazine