Coraz gęstsza zabudowa obszarów miejskich prowadzi wskutek zwiększającej się masy magazynującej ciepło do powstawania zjawiska „Urban Heat Island”, czyli miejskich wysp ciepła. Do zmniejszenia skali tego zjawiska mogłaby przyczynić się samoistnie chłodząca się betonowa kostka brukowa, która magazynowałaby wodę i w podwyższonej temperaturze oddawała ją wskutek parowania. Zgodnie z entalpią procesu parowania temperatura na powierzchni betonowej kostki brukowej uległaby zmniejszeniu. W przypadku dużych nawierzchni ułożonych z tego typu kostki brukowej możliwa byłaby redukcja temperatury otoczenia w porównaniu z tradycyjnymi rodzajami nawierzchni. Poprzez optymalizację krzywej uziarnienia odpowiednich betonów można pogodzić wymagane właściwości mechaniczne z dobrymi właściwościami w zakresie transportu wody i pary wodnej. Najlepsze w tym celu okazały się mieszanki o równej zawartości kruszywa drobnoziarnistego i gruboziarnistego. W ramach jednego z podejść do magazynowania wody w betonowej kostce brukowej zbadano możliwości zastosowania popiołu papierowego będącego odpadem w przemyśle papierniczym.