Czasopisma fachowe przemysłu betonowego

Beton jako materiał budowlany cieszy się obecnie dużym powodzeniem nie tylko wśród inżynierów budowlanych, ale również architektów i projektantów konstrukcji. Powodem tego, że jest tak chętnie wykorzystywany przez projektantów konstrukcji jest jego stabilny i solidny wygląd. Od pewnego czasu projektanci w coraz większym stopniu eksperymentują ze strukturą betonu i możliwościami jego uszlachetniania, przy czym często nie wykorzystują pełnego potencjału betonu, jeśli chodzi o jego barwienie. Taka sytuacja wynika przede wszystkim z kosztów związanych z dodawaniem pigmentów do betonu. Koszty, jakie generuje barwienie betonu przy wykorzystaniu istniejących barwników, takich jak czarny pigment na bazie modyfikowanej sadzy [1], barwniki syntetyczne [2, 3], hematyt oraz różnorodne tlenki, mogą nawet dwukrotnie zwiększyć koszty materiałów w porównaniu ze zwykłym betonem niebarwionym. Koszty te mogą nawet wzrosnąć, jeśli na przykład w projekcie zalecany jest taki kolor jak niebieski, gdyż kobalt potrzebny do jego uzyskania jest wyjątkowo drogi. Korzystną alternatywą cenową dla barwienia betonu może być dodanie zrecyklingowanych pigmentów tonera. Proces recyklingu zgodny z przepisami ustawowymi [4] jest zorganizowany zwykle dobrze i wydajnie, aczkolwiek proszek tonera wyciągnięty ze zużytych kaset może być wykorzystany tylko w ograniczonym stopniu, tj. nie nadaje się do ponownego użycia w drukarkach. Proszek tonera jest materiałem o drobnym uziarnieniu, wytwarzanym zwykle na bazie polimerów z różnymi innymi spoiwami, takimi jak np. tlenki żelaza, krzemionka amorficzna i pigmenty. Nie można go mieszać z wodą, jest uznawany za substancję niebezpieczną pylistą i jak do tej pory na wysypiskach śmieci składuje się go w przeważającej mierze w zamkniętych pojemnikach.