Trudno wyobrazić sobie nowoczesne budownictwo bez betonu, którego globalna produkcja i zużycie wynosi około 10 mld m3 rocznie. Ludzkość wkracza w nowy paradygmat. Dotychczasowe podejścia stosowane w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju w budownictwie betonowym są niewystarczające. Aktualnie trwają intensywne prace badawcze nad rozwojem nowych betonów spełniających różne wymagania funkcjonalne, a także nowych technologii umożliwiających skrócenie cykli budowlanych i zmniejszenie nakładów robocizny, zwiększenie trwałości, optymalizację konstrukcji, a także spełnienie wymogów ekologicznych i zrównoważonego rozwoju. Samoistnie regulujące się betony to obecnie najbardziej pożądane przedmioty nowoczesnych badań nad betonem. Dziś możemy mówić o pomyślnym wprowadzeniu na rynek szeregu takich betonów. Są to przede wszystkim betony samozagęszczalne, samonaprawcze, ekspansywne i betony o skompensowanym skurczu, betony samoczyszczące, betony i konstrukcje o zdolności autodetekcji uszkodzeń, a także betony superplastyczne zbrojone krótkimi włóknami o zdolności samoistnego wzmacniania się pod wpływem obciążenia rozciągającego, i których naprężenie maksymalne 300-krotnie przewyższa wartości charakterystyczne dla betonu zwykłego. Technologie addytywne, w tym druk 3D, produkcja betonu fotochromatycznego i transparentnego, nabierają coraz większego znaczenia. Wszystkie opisane typy betonów o zdolności do autoregulacji w pełni odzwierciedlają najnowsze innowacje w dziedzinie technologii betonu i otwierają nowe możliwości rozwoju nauki o betonie jako fundamentalnej części materiałoznawstwa.
Subscribe to magazine